Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Latin Βραδιά στο Art Cafe Αστραδενή για την ενίσχυση του Φιλοζωικού Συλλόγου Λιβαδειάς

Η σχολή χορού Duente της Μαρίας Τσαλούκη, διοργανώνει Latin βραδιά στο Art Cafe Αστραδενή με σκοπό την ενίσχυση του ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ.

Στο χώρο του Art Cafe θα εκτίθενται έργα του συντοπίτη μας ζωγράφου Κώστα Στάμου

Παρασκευή 26 Νοέμβρη στις 9.30 το βράδυ.
Art Cafe Αστραδενή, Έρκυνας 5, Λιβαδειά, τηλ. επικοινωνίας για κρατήσεις 2261100920

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Οι Sequence Theory Project την Παρασκευή στο Art Cafe Αστραδενή

Η Αστραδενή φιλοξενεί τους Sequence Theory Project για να μας χαρίσουν ήχους trip hop ατμοσφαιρικής μουσικής σε συνδυασμό με indie, jazz, folklore και όπερα. Την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου στις 9.30 το βράδυ. Με συντροφιά τα πεφταστέρια δίπλα στο ποτάμι.

«Ένα κορίτσι ονειρεύτηκε τον κόσμο γεμάτο ελπίδα, μα οι φωτιές των ισχυρών έκαψαν την ελπίδα της! Η προσευχή της ήταν σ’ ένα πεφταστέρι ευχή για να ξανάρθει η ελπίδα στη Γη ». Sequence Theory Project (Aira, the clown girl concept)

Οι Sequence Theory Project σχηματίστηκαν το 2006 απ' τον Orfeus (samples, synths, dj'ing, παραγωγή) και τη Melendy (πιάνο, synths, τρομπέτα, ακορντεόν, φωνητικά) και στη συνέχεια από τον Kostas A στο μπάσο. Ο ήχος τους είναι μια ανάμειξη trip hop ατμοσφαιρικής μουσικής σε συνδυασμό με jazz, indie pop, folk στοιχεία και όπερα.
Το όνομα του σχήματος είναι εμπνευσμένο από την ακολουθία (sequence) που διέπει τις ανθρώπινες συναντήσεις και πράξεις, που καθορίζουν εν τέλει τη ζωή μας και από μια φράση του Εμίλ Ζολά από το βιβλίo "Οι Παθογένειες της Δημοκρατίας" που λέει "....πιστεύω σε μια διαρκή αλληλουχία των ανθρωπίνων εκφράσεων, σε μια ατέλειωτη πινακοθήκη ζωντανών πινάκων". Οι Sequence Theory Project είναι μια ακολουθία αντιλήψεων, ανθρώπων, ιδεών, συναντήσεων και συναισθημάτων . Πιστεύουν ότι οι ακολουθίες "διέπουν " τη δομή μιας μουσικής αλλά και τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά οδηγώντας τον σε επιλογές που καθορίζουν εν τέλει την πορεία της ζωής του . Η δική τους θεωρία της ακολουθίας λέει πως σε κάθε ενέργεια της ανθρώπινης έκφρασης είναι απαραίτητη η διατήρηση της ουσίας της ίδιας της ύπαρξής μας αλλιώς αυτή θα αφανιστεί μέσα στην υλιστική υστερία των καιρών.
Η μουσική τους πηγάζει από έντονα συναισθήματα νοσταλγίας των παιδικών μας χρόνων και θλίψης για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατώνται καθημερινά στο όνομα του χρήματος, της εξουσίας, της τάξης και της δήθεν παγκόσμιας ειρήνης. Η μελαγχολία είναι ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει έντονα στους στίχους τους γιατί όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν: «μας πληγώνει η ταπείνωση και ο εξευτελισμός του ανθρώπου απ'τον άνθρωπο, η καταστροφή της φύσης και αισθανόμαστε συνένοχοι που υπάρχουμε σ'έναν κόσμο που τα πάντα είναι εμπορεύσιμα με κάθε αθέμιτο τρόπο και που χιλιάδες παιδιά γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης ή βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση. Αυτό που μας εξαγνίζει είναι να δημιουργούμε με τη μουσική μας ένα σκηνικό παραμυθιού και να αφυπνίζουμε σ'αυτούς που την ακούν συναισθήματα αυτής της παιδικής αθωότητας και αφέλειας που εκλείπει». Hχογραφούν με δικό τους εξοπλισμό και προσπαθούν να έχουν τη μουσική τους προσβάσιμη σε όλους και τους αρέσει να παίζουμε κυρίως σε ελεύθερους χώρους, στο δρόμο, σε αυτόνομα στέκια, φεστιβάλ και αίθουσες με χαμηλή τιμή εισόδου.
Στα μέσα του 2006 ανάρτησαν τα πρώτα τους κομμάτια (erasers , missing children theme, toyland) στο myspace. Το 2008 δημοσιοποίησαν τις πρώτες τους παραγωγές με τίτλο "Whispers Of a Tree". Κατά καιρούς κι άλλοι μουσικοί έχουν συμβάλει στις παραγωγές τους με το δικό τους ιδιαίτερο στίγμα. Συνεργάζονται αρκετά χρόνια σε αυτόνομες εκδηλώσεις, ανεξάρτητες θεατρικές παραγωγές, μουσικά και παραστατικά δρώμενα. Πρόσφατα επένδυσαν με τη μουσική μας την παράσταση «hungry anyone?» της Αθηνάς Παππά που παρουσιάστηκε πέρσι στο θέατρο επί Κολονώ και θα παίζεται από Δεκέμβρη στο "Ίδρυμα ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ" στο BLACK BOX. Τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφορήσαν σε μια ανεξάρτητη προσπάθεια το πρώτο τους demo album με τίτλο "TOYLAND" και μπορεί να το βρει κανείς στα διάφορα event τους. Το artwork έχουν επιμεληθεί οι "fabrique des Reves". Όποιος θέλει να βρει τη μουσική τους δεν έχει παρά να πληκτρολογήσει «sequence theory project toyland download» και να κατεβάσει απ ευθείας στο pc του η μπορεί να τα ακούσει live streaming στο myspace.
Οι Sequence Theory Project είναι τελικά ένα αυτοδιαχειριζόμενο project και υπόσχονται να διατηρήσουν όλη αυτή τη θεωρία τους μακριά από τους περιορισμούς και το άγχος της μουσικής βιομηχανίας καθώς και την κερδοσκοπία των εταιριών.
α

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Φωτογραφίες και βίντεο από τη μουσική εκδήλωση με τους "Νεφελόπετρα"

Οι ιδιαίτεροι ήχοι του βιολιού της Νεφέλης Μαρκάκη, της κλασσικής κιθάρας του Πέτρου Πολίτη καθώς και η χαρακτηριστική φωνή της Ελένης Τόλια, δημιούργησαν ένα μυσταγωγικό κλίμα και μια ιδιαίτερη βραδιά με φόντο τα φωτοαντίγραφα από τους πίνακες του Θεόδωρου Λαζαρή. Για όσους δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στην εκδήλωση το Σάββατο 30 Οκτωβρίου, τους χαρίζουμε τα παρακάτω βίντεο και μερικές φωτογραφίες.
Φωτογραφίες εδώ
Η Αστραδενή θα συνεχίσει να τολμά και να δημιουργεί ξεχωριστές και πειραματικές μουσικές παραστάσεις για όλους τους φίλους που επιζητούν διαφορετικά ακούσματα και χρωματιστά βράδια.
Ευχαριστούμε όσους βοήθησαν να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση.







Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Μουσική βραδιά με τους Flatout στο Art Cafe Αστραδενή

Οι νότες στροβιλίζονται στον αέρα όπως τα φθινοπωρινά φύλλα.
Κι ενώ τα φύλλα θα πέφτουν στη γη, οι νότες θα αιωρούνται ανάμεσα στα δέντρα δίπλα στο ποτάμι.

Η Αστραδενή σας προσκαλεί σε μια μουσική βραδιά με τους Flatout (Πάνος Μακούλης κιθάρα, πλήκτρα και Μαρία Βλάχου φωνητικά) και τον Νίκο Μακούλη κιθάρα.
Την Παρασκευή 12 Νοέμβρη στις 9.30 το βράδυ.
Art Cafe Αστραδενή, Έρκυνας 5, Λιβαδειά, τηλ. επικοινωνίας για κρατήσεις 2261100920

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ μα ωστόσο λάμπει!

Νοέμβριος Τρίτη 2
Ακινδύνου, Πηγασίου, Ελπιδοφόρου, Ανεμποδίστου μαρτύρων


ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ, ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΥ

Τώρα στη βάρκα όπου κι αν μπεις άδεια θα φτάσει
Εγώ αποβλέπω· σ’ έναν μακρύ θαλασσινό Κεραμεικό
Με Κόρες πέτρινες και που κρατούν λουλούδια. Θα ‘ναι νύχτα και
Αύγουστος
Τώρα που αλλάζουν των αστερισμών οι βάρδιες. Και τα βουνά
ελαφρά
Γιομάτα σκοτεινόν αέρα στέκουν λίγο πιο πάνω απ’ τη γραμμή τού
ορίζοντα
Οσμές εδώ ή εκεί καμένου χόρτου. Και μια λύπη άγνωστης γενεάς
Που από ψηλά
κάνει ρυάκι πάνω στην αποκοιμισμένη θάλασσα

Λάμπει μέσα μου κείνο που αγνοώ. Μα ωστόσο λάμπει

Αχ ομορφιά κι αν δεν μου παραδόθηκες ολόκληρη ποτέ
Κάτι κατάφερα να σου υποκλέψω. Λέω: κείνο το πράσινο κόρης
οφθαλμού που πρωτο-
Εισέρχεται στον έρωτα και τ’ άλλο το χρυσό, που όπου κι αν το
τοποθετείς ιουλίζει.
Τραβάτε τα κουπιά οι στα σκληρά εθισμένοι. Να με πάτε κει που
οι άλλοι παν
Δε γίνεται. Δεν εγεννήθηκα ν’ ανήκω πουθενά
Τιμαριώτης τ’ ουρανού κει πάλι ζητώ ν’ αποκατασταθώ
Στα δίκαιά μου. Το λέει κι ο αέρας
Από μικρό το θαύμα είναι λουλούδί και άμα μεγαλώσει θάνατος

Αχ ομορφιά συ θα με παραδώσεις καθώς ο Ιούδας
Θα ‘ναι νύχτα και Αύγουστος. Πελώριες άρπες πού και πού
θ’ ακούγονται και
Με το λίγο της ψυχής μου κυανό η Όξω Πέτρα μεσ’ από τη μαυρίλα
Θ’ αρχίσει ν’ αναδύεται. Μικρές θεές, προαιώνια νέες
Φρύγισσες ή Λυδές με στεφάνι ασημί και με πρασινωπά πτερύγια
γύρω μου άδοντας θα συναχτούν
τότε που και του καθενός τα βάσανα θα εξαργυρώνονται
Χρώματα βότσαλα πικρού: τόσα
Με περόνες πόνου όλες σου οι αγάπες: τόσα
Του βράχου η τύρφη και του άφραχτου ύπνου σου η φρικαλέα
ραγισματιά: δυό φορές τόσα

Ώσπου κάποτε, ο βυθός μ’ όλο του το πλαγκτόν κατάφωτο
Θ’ αναστραφεί πάνω από το κεφάλι μου. Κι άλλα ως τότε
ανεκμυστήρευτα
Σαν μέσ’ από τη σάρκα μου ιδωμένα θα φανερωθούν
Ιχθείς του αιθέρος, αίγες με το λιγνό κορμί κατακυμάτων
κωδωνοκρουσίες του Μυροβλήτη

Ενώ μακριά στο βάθος θα γυρίζει ακόμα η γη με μια βάρκα μαύρη
κι άδεια χαμένη στα πελάγη της.

Οδυσσέας Ελύτης